Ilekroć próbowałem rozejrzeć się za losem

gdzieś w wewnętrznych kieszeniach mej skulonej jaźni

tylekroć mimowolnie przepadałem z kretesem

w złowrogich labiryntach wzdętej wyobraźni.

Śnienie szło mi opornie. W półmroku wracały

sny wciąż nieprzetrawione by się z sobą mieszać.

W snach tych samotny byłem, a nawet niecały,

niedorostek prozaiczny -- bajałem o biesach.