/Chris Craig/

   *       * 

  *

Nie mogłam dzielić z Tobą czasu,

więc,

kiedy zaczęłam studiować fizykę,

przystąpiłam do nauki z płonną nadzieją,

że, dzieląc czas nieskończoną ilość razy,

pozbędę się go

w dzielnym akcie dzielenia.

Jednak czas

podzielony nieskończoną ilość razy

wcale nie chciał zniknąć ---

choć tak śmiesznie krótko,

to jednak

cały czas żyję ---

więc może należałoby raczej

podzielić czas

przez liczbę nieskończenie razy większą

niż nieskończoność ---

tylko że przecież

zawsze można to zrobić

o jedną czy dwie nieskończoności gęściej

niż dotąd

i ten mikroskopijny okruch czasu

i tak

osadzi się na naszym mrówczo spracowanym sercu
 

jak głaz