from pixeldustphotoart.com
 

Whiter Shade of Pay

Biała

plama - tego nie było

w umowie. Ta stanowiła jasno o tyle,

o ile, bardziej przypominając 

worek na kartofle - ta ziemista cera -

choć, jeśli się wczytać,

merytorycznie zbliżona była raczej

do kota w worku. Opiewała na sumy

długich wąsów, może się nawet pod nimi uśmiechała

nieprawdziwą parafką emotikonu.

Najważniejsze, że miała się skończyć. Tymczasem

wygasła, i owszem, ale zamiast zapaść

się jak policzki, wybuchła stenografowanym

nerwicowym płaczem: biała

supernowa.